นักการเมืองทำเพื่อตนเองหรือผู้อื่น?!?

Last updated: 28 เม.ย 2564 | 3407 จำนวนผู้เข้าชม |

บทความถึง การยึดมั่นในอาชีพการเมือง (Politics as a Vocation)

คนทำงานการเมืองอาจบอกว่าตัวเองทำเพื่อการเมือง เป้าประสงค์คือเป็นไปเพื่อคนอื่นๆ แต่พอขึ้นชื่อว่าเป็นอาชีพแล้ว นั่นย่อมหมายความว่ามันคือการหาเลี้ยงตัวเองอยู่ในนั้นด้วย แปลว่าจะต้องมีรายได้สม่ำเสมอให้กับตัวเองเพียงพอสำหรับดำรงชีพ

แต่การเมืองเป็นสิ่งที่ข้องเกี่ยวกับอำนาจ เงินทุน ผลประโยชน์ คงไม่ดีแน่ถ้าจะเข้ามาทำมาหากินเป็นหลักจนไม่ได้ทำอะไรเพื่อส่วนรวม ความหวังให้ผู้เข้ามาทำตรงนี้เป็นคนที่ร่ำรวยอยู่แล้ว และมาทำเพื่อคนอื่นก็ดูเป็นฝันลอยๆ เป็นแค่ความอยากจะเชื่อมากกว่า เพราะความเป็นจริงแล้ว...ใช่...คนมีเงินดูมีความจำเป็นที่จะต้องหาผลประโยชน์น้อยกว่าด้วยฐานะของเขาพ้นจากสภาพปากกัดตีนถีบมาแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรการันตีว่าเขาจะไม่อยากได้ยิ่งไปกว่าเก่า สั่งสมความมั่งคั่งเพื่อตัวเองอยู่ดี

นักการเมืองไม่ใช่ข้าราชการประจำ แต่เป็นฝ่ายบริหารที่อยู่ตามวาระและมีการผลัดเปลี่ยนไปมาอยู่เสมอ บ่อยครั้งก็ไม่ได้ร่ำเรียนหรือทำงานเฉพาะทางมาเพื่อมาอยู่ในตำแหน่งที่ตัวเองต้องมาประจำการ ทักษะที่จำเป็นต้องมีก็อาจมีไม่ครบถ้วน รู้ในงานไม่เท่าคนทำงานตรงนั้น แต่อาชีพนี้ก็เกิดขึ้นมาเพราะต้องมีใครสักคนที่ไม่ใช่เจ้าผู้ปกครองหรือผู้มียศฐาบรรดาศักดิ์มานั่งอยู่ถาวรจัดการแบบเบ็ดเสร็จ ความไม่ถาวรคือสิ่งที่พึงประสงค์ในกรณีนี้

แต่ในรูปแบบอาชีพแบบนี้ จึงเหมือนการสร้างให้นักการเมืองพึงมีวาทศิลป์ในการโน้มน้าวใจผู้คน มีทักษะแบบนักกฎหมายเพราะจะได้มีความสามารถในการแย้งแม้กรณีที่ตัวเองเสียเปรียบให้ได้ชัยอยู่ได้ การมีสายสัมพันธ์อันดีกับนักหนังสือพิมพ์ซึ่งจริงๆ นักหนังสือพิมพ์ก็นับเป็นผู้ที่ทำอาชีพการเมืองอยู่เช่นกัน เพื่อสื่อสารประชาสัมพันธ์ภาพลักษณ์ที่ดีออกไป การรู้ว่าการจะได้มาซึ่งอำนาจต้องทำอย่างไร ต้องเข้าหาใคร ใส่ใจผู้ใดเป็นพิเศษแล้วจะได้แรงสนับสนุนจากกลไกช่วยเสริมส่งให้ตัวเองอยู่ในที่นั่งตรงนั้นได้อีก และเมื่อต้องทำอะไรแบบนี้แล้ว ก็คาดหวังได้เลยว่าเมื่อนักการเมืองได้เข้ามาทำงานแล้ว จะไม่สามารถตัดสินใจทำอะไรได้อย่างเป็นตัวของตัวเองนัก เพราะต้องหาลู่ทางตอบแทนใดๆ ที่ทำให้เขาก้าวขึ้นมาอยู่ตรงนี้ได้ ยังไม่นับว่าต้องหาเพื่อคืนทุนตัวเองจนรู้สึกว่าคุ้มค่า

กลไกมีการพัฒนาปรับเปลี่ยนอยู่เสมอเพื่ออุดช่องโหว่ เพื่อสิ่งที่ดีกว่า แต่คนก็ปรับตามอยู่เรื่อยและก็ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าระบบสมบูรณ์แบบ อะไรๆ ยังคงเป็นปัญหาอยู่ไม่มากก็น้อย

ทั้งหมดของการบรรยายยังเปรียบเหมือนการพาเราชมภูมิทัศน์ทางการเมืองในสมัยนั้นของประเทศต่างๆ อย่างอเมริกา อังกฤษ เยอรมนี รัสเซีย และอื่นๆ และการพัฒนารูปแบบของมัน ปิดท้ายการบรรยายด้วยคุณลักษณะนักการเมืองในอุดมคติที่ควรมีความคลั่งไคล้ใจรัก มีความรับผิดชอบและมีความสามารถอ่านเกมขาด อันเป็นคุณสมบัติอันหายากยิ่งจะมีอยู่ในบุคคลเดียวกัน นี่จึงเป็นปัญหาอีกชนิดหนึ่งเช่นกัน

- - อดิศร ไพรวัฒนานุพันธ์ - -

==================

คลิกสั่งซื้อ การยึดมั่นในอาชีพการเมือง (Politics as a Vocation)

บทบรรยายให้นักศึกษาเสรีนิยมฝ่ายซ้ายในเยอรมนีที่ตีแผ่ 'การเมืองของพรรคการเมือง' และ 'ความเป็นนักการเมืองโดยอาชีพ'

==================

บทความอื่นๆ ที่คุณน่าจะชอบ