การลุกฮือของถ้อยคำ (An Uprising of Words) ไกรวรรณ สีดาฟอง

คุณสมบัติสินค้า:

หนังสือที่รวมเรื่องเล่าและประวัติของ 'กวี' ในหลายประเทศที่อาจไม่เป็นที่รับรู้และถูกมองข้าม แต่กลับมีประวัติศาสตร์ของการต่อสู้ที่น่าสนใจ

Share

ในบันทึกประวัติศาสตร์แห่งการต่อสู้ มีอาวุธมากมายที่ผู้คนนำมาใช้เพื่อขัดขืนและห้ำหั่นกัน แต่กลับมีสิ่งหนึ่งที่ดูราวกับว่าไม่มีอำนาจมากพอที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นได้ อาจเป็นข้อความ ตัวหนังสือ ประโยค และในบางพื้นที่อาจเป็น 'บทกวี' ซึ่งคนที่สร้างสรรค์สิ่งนี้ขึ้นมา เราเรียกพวกเขาว่า 'กวี'

เมื่อเขาเขียน กวีไม่ได้มีบุคลิกภาพแตกต่างกว่าเมื่อเขาพูดหรือต่อสู้ กวีไม่ใช่คนหยาบที่ฝันว่าเขากำลังโบยบินเหนือเมฆ แต่เป็นพลเมืองคนหนึ่ง ผูกพันกับชีวิต จัดการกับชีวิต
— นาซิม ฮิกเมต (Nâzım Hikmet)


หนังสือ การลุกฮือของถ้อยคำ (An Uprising of Words) เป็นรวมเรื่องเล่าและประวัติของ 'กวี' ในหลายประเทศที่อาจไม่เป็นที่รับรู้และถูกมองข้าม แต่กลับมีประวัติศาสตร์ของการต่อสู้ที่น่าสนใจ เช่น ตูนิเซีย ซีเรีย ตุรกี ยูเครน ปากีสถาน เกาหลีเหนือ จีน ออสเตรเลีย สหรัฐอเมริกา

เราปรารถนาความสงบสุขในชีวิต... น่าเสียดาย เราไม่สามารถชนะสงครามด้วยกวีนิพนธ์ แต่กวีเป็นประจักษ์พยานต่อสงครามได้
— แซรฮีย์ ชาดาน (Serhiy Zhadan)


จุดร่วมสำคัญของนักเขียนผู้เป็นกวีเหล่านี้คือ พวกเขาต่างเป็นกระบอกเสียงของประชาชนในการเรียกร้องความเป็นมนุษย์ พวกเขาใช้ 'บทกวี' เป็นอาวุธในการขัดขืนต่ออำนาจ ซึ่งทำให้เห็นความอัดอั้นและชะตากรรมที่พวกเขาต้องพบเจอ

ที่สำคัญคือได้รับรู้ถึงพลังของบทกวีที่อาจส่งผลให้เกิด 'การลุกฮือ' ขึ้น!

และเรื่องเล่าของพวกเขาก็เป็นหลักฐานที่บ่งบอกว่า 'ถ้อยคำ' มีอำนาจมากพอที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง!

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

สารบัญ

1. การลุกฮือของถ้อยคำ : ฤดูใบไม้ผลิแห่งอาหรับ
2. นิซาร์ กอบบานี : เมื่อฉันบอกว่าฉันรักเธอ
3. นาซิม ฮิกเมต : ตราบใจยังไม่สิ้น
4. เชอร์โก เบกัส : ความรัก ธรรมชาติ และอิสรภาพ
5. แซรฮีย์ ชาดาน : ผู้ต่อต้านจักรวรรดินิยม
6. กวีของรากหญ้า : บทกวีจากปากีสถาน
7. เสอริง โอเซอร์ : ผู้เห็นต่างในแดนมังกร
8. เลี่ยว ยี่หวู่ : จีนนอกคอกจีน
9. เสียงร้องของผู้ลี้ภัย : วรรณกรรมจากเกาหลีเหนือ
10. จาง จินซอง : ผู้ตีแผ่ความโหดร้าย
11. อูดกะรู นูนัคคัล : เสียงของอะบอริจิน
12. จอย ฮาร์โจ : เสียงของชนพื้นเมืองอเมริกา
13. เชอร์แมน อเล็กซี : คนก่อไฟ
14. แลงสตัน ฮิวส์ : ผู้ขับขานอิสรภาพ
15. อุมเบร์โต อกาบัล : นักร้องบนต้นไม้
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
 

[ ความเรียงและกวีนิพนธ์ ]

การลุกฮือของถ้อยคำ (An Uprising of Words)

▪️ ไกรวรรณ สีดาฟอง : เขียน
▪️ ปิยะวิทย์ เทพอำนวยสกุล : บรรณาธิการสำนักพิมพ์
▪️ สิทธิวัฒน์ เรืองพงศธร : บรรณาธิการเล่ม
▪️ DESIGN | ● สมมติ STUDIO ● | จิรวัฒน์ รอดอิ่ม

▪️ พิมพ์ครั้งแรก กันยายน 2567
▪️ ความหนา 320 หน้า
▪️ ราคาปก 380 บาท
▪️ ISBN : 978-616-562-068-0

 ***จัดพิมพ์จำนวนจำกัด ไม่มีจำหน่ายในร้านหนังสือทั่วไป***

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

บางส่วนจากในเล่ม

เมื่อเขาเขียน กวีไม่ได้มีบุคลิกภาพแตกต่างกว่าเมื่อเขาพูดหรือต่อสู้ กวีไม่ใช่คนหยาบที่ฝันว่าเขากำลังโบยบินเหนือเมฆ แต่เป็นพลเมืองคนหนึ่ง ผูกพันกับชีวิต จัดการกับชีวิต
— นาซิม ฮิกเมต (Nâzım Hikmet)

/////

❝ การปฏิวัติใดๆ ที่เกี่ยวข้องเฉพาะกับความคิดของปัจเจกบุคคลโดยไม่เกี่ยวข้องกับร่างกายของเขาหรือเธอนั้น เป็นการปฏิวัติแค่ครึ่งเดียว ❞

/////

ทุกสิ่งทุกอย่างได้ประสบกับการเปลี่ยนแปรอย่างแท้จริง ถ้าเราเสแสร้งออกห่างและเพิกเฉย คิดว่าเลือดถูกล้างและความจริงถูกปิดได้...ถ้าเราทำราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น...และดวงตะวันก็ขึ้นเหมือนเดิม นี่เป็นแค่การหลอกตัวเอง
— เสอริง โอเซอร์ (Tsering Woeser)

/////

เรายืนอยู่กลางแสงสว่าง แต่ปวงชนมืดบอด
เรายืนอยู่บนถนนกว้าง แต่หามีผู้เดินเหินไม่
เรายืนอยู่ท่ามความอึกทึก แต่ทุกคนหนวกใบ้
เรายืนอยู่ในความร้อนและหิวกระหาย แต่หามีผู้ดื่มกินไม่

ผู้คนไม่เข้าใจยุคสมัย ผู้คนกลางความหายนะ ผู้คนก่อการดับดวงตะวัน
คุณได้แต่ร้องไห้ คุณยังร้องไห้ โฮโฮโฮโฮโฮโฮโฮโฮโฮ! โฮ! โฮ! โฮ!
— จากบทกวี "การฆ่าหมู่" โดย เลี่ยว ยี่หวู่ (Liao Yiwu)

/////

“ถ้าคุณเห็นที่ใดมีความผิดพลาดและต้องเปลี่ยนแปลง ก็ทำให้ดีที่สุดเพื่อการเปลี่ยนแปลงนั้น อย่าได้แปลกใจ ถ้าคุณไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงชั่วข้ามคืน แต่จงพยายามเปลี่ยนแปลงให้ได้”
— อูดกะรู นูนัคคัล (Oodgeroo Noonuccal)

/////

คนอื่นอื่นลืมเลือนการเขียนถ้อยคำแห่งความจริง
ฉันจึงเขียนความเห็นต่างและการดื้อแพ่ง

มีคำแนะนำมากมายว่า อย่าเขียนความอยุติธรรมเป็นความอยุติธรรม
คนดี ฉันมิได้เรียนรู้ที่จะเขียนตามคำอนุญาตหรือใบอนุญาต

ฉันมิได้แสวงหาทั้งรางวัลหรือคำสรรเสริญ
ฉันเขียนในนามของมวลชนผู้ถูกลืมเลือนตามนิสัยของตัวเอง

แม้ว่าจะถูกลืมเลือน ฉันก็ไม่เคยเขียนสดุดีผู้ปกครอง
ซึ่งอาจเป็นคุณธรรมหนึ่งเดียวที่สอนให้ฉันขีดเขียน

— จากบทกวี คนอื่นอื่นลืมเลือนการเขียนถ้อยคำแห่งความจริง
โดย ฮาบิบ จาลิบ (Habib Jalib)
=====================

สำหรับผู้ที่ชื่นชอบบทกวีที่ว่าด้วยเสรีภาพและพลังของถ้อยคำ เราจัดชุดไว้ให้แล้ว รับรองว่าเต็มอื่ม

สั่งซื้อยก SET 7 เล่ม -- ราคาพิเศษสุด 

คลิก Set ชุดงานบทกวีคืออาวุธ





Powered by MakeWebEasy.com
เว็บไซต์นี้มีการใช้งานคุกกี้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ของท่าน ท่านสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว  และ  นโยบายคุกกี้