เพลงรักคนพเนจร

ครั้งหนึ่ง แดนอรัญ แสงทอง กล่าวไว้ว่า ...งานเขียนชิ้นนี้เป็นเรื่องราวระหว่างแดนอรัญวัยหนุ่มกับเธอผู้หนึ่ง...

ใช่หรือไม่ว่าความรักคือการพเนจรเร่ร่อน เพราะหนทางข้างหน้าไม่มีหลักประกันใดๆ ต่อความมั่นคงของความรักระหว่างฉันกับเธอ

แดนอรัญ แสงทอง เปลือยหัวใจอันเปลี่ยวเหงาเซาซึม ด้วยการรจนาความเรียงเล่มนี้ขึ้น

หากผู้อ่านยังติดภาพความขึงขังของแดนอรัญจาก เงาสีขาว

รับรองได้ว่าผู้อ่านจะต้องตะลึงงันในอารมณ์อันอ่อนไหวของแดนอรัญอย่างแน่นอน
┈ ┉ ┈

บางส่วนจาก เพลงรักคนพเนจร

"...ฉันรักเธอ แม้ว่าฉันไม่อาจรักเธอได้
ฉันรักเธอ แม้ว่าฉันไม่อาจเอ่ยคำว่ารักออกไปให้เธอรับรู้ ได้..."

"...ฉันไม่ได้หวาดกลัวความรัก
แต่ฉันกลัวความรู้สึกอื่นๆ ที่มีชื่อเรียกคล้ายคลึงกับมัน
และความรู้สึกเหล่านี้เอง
เป็นทั้งกับดักและหลุมพราง..."

"...อย่าได้ขลาดไปหน่อยเลย ชีวิตวัยหนุ่มมีไว้เพื่ออะไร เพื่อที่จะถูกใช้ไปหรือเพื่อเก็บรักษา
อย่าได้ลังเลที่จะเปิดจุกขวดเหล้าและสารภาพกับผู้หญิง แต่ฉันก็เริ่มลังเล..."

┈ ┉ ┈

เพลงรักคนพเนจร
วรรณกรรมไทย (ความเรียง)

แดนอรัญ แสงทอง : เขียน
ปิยะวิทย์ เทพอำนวยสกุล : บรรณาธิการ
ธนัญญา ด่านถาวรเจริญ : ออกแบบปก

พิมพ์ครั้งที่สอง : มิถุนายน 2556
ความหนา : 108 หน้า
ISBN 978-616-7196-28-2
┈ ┉ ┈
┈ ┉ ┈