แด็กซ์ มึงรู้ใช่มั้ย ใบหูกวางแช่น้ำทำให้ปลากัดหนังเหนียว

⏤ แด็กซ์ มึงรู้ใช่มั้ย ใบหูกวางแช่น้ำทำให้ปลากัดหนังเหนียว
ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง

| นวนิยายสั้น | ในภาษาที่ธรรมดา ไม่เวิ่นเว้อ กับเรื่องของมนุษย์ธรรมดาทั่วไป

เมื่อย่ำใบหูกวางจนเมื่อยเท้า หนึ่งบอกผมให้เก็บบางใบไว้ เลือกใบสวยๆ ไว้ใส่ขวดปลากัด “รู้ใช่ไหมว่าใบหูกวางเนี่ยพอแช่น้ำจะทำให้ปลากัดหนังเหนียว” หนึ่งถามผมขณะเลือกหาใบหูกวางที่กองซ้อนทับกันบนพื้น

“รู้สิ เรื่องนี้เรารู้ดี” ผมจึงเล่าเรื่องคนหนังเหนียวให้หนึ่งฟัง
หนึ่งหัวเราะไม่หยุดแล้วบอกผม “ดีนะเพื่อนแด๊กซ์คนนั้นไม่กินน้ำใบหูกวาง จะได้หนังเหนียวเหมือนปลากัด”

“นั่นสิ ตอนนั้นพวกเรายังเด็ก ไม่ทันได้คิดอะไรหรอก” ผมบอกหนึ่งแล้วยิ้ม

“รักษาเด็กคนนั้นในตัวเราไว้ให้ดี พ่อเราเคยบอกเอาไว้ว่าถ้าเด็กในตัวเราหายไป เราจะกลายเป็นผู้ใหญ่ที่มีแต่ความเศร้า” พูดจบหนึ่งนั่งชันเขาลงบนพื้น ในมือมีใบหูกวางสามสี่ใบ

“ถ้าวันหนึ่งเราโตไปเป็นผู้ใหญ่ในแบบที่เราไม่อยากเป็น เด็กคนนั้นจะเสียใจมั้ย?”

ผมถามหนึ่งขณะทอดสายตามองผิวน้ำของพรุหารบัว ลมหายใจของสิ่งมีชีวิตใต้นั้นพ่นฟองอากาศออกมา กระเพื่อมเป็นวงเล็กๆ ก่อนจะกลับคืนสู่สภาพราบเรียบดังเดิม

“คำถามนี้แด๊กซ์ต้องถามตัวเอง ถามเราก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร”

“นั่นสินะ ชีวิตอีกยาวไกล คงต้องเจอเรื่องราวอีกมากมาย”

“อย่าทำให้เด็กคนนั้นผิดหวังก็พอ” หนึ่งพูดจบแล้วมองออกไปยังผืนน้ำตรงหน้า

==========

แด็กซ์ มึงรู้ใช่มั้ย ใบหูกวางแช่น้ำทำให้ปลากัดหนังเหนียว

ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง : เขียน
ภู่มณี ศิริพรไพบูลย์ : บรรณาธิการ
ศรัทธา แสงทอน : ออกแบบปก
ชาคริต แก้วทันคำ : พิสูจน์อักษร
สำนักพิมพ์ตำหนัก

หนา : 112 หน้า
ราคา : 180 บาท

พิมพ์ครั้งแรก กุมภาพันธ์ 2567
ISBN 978-616-608-013-1